Klimaatakkoord van Parijs

Het Klimaatakkoord van Parijs is een belangrijke internationale overeenkomst over klimaatverandering die in 2015 tijdens COP21 in Parijs werd aangenomen. Het doel is om de opwarming van de aarde te beperken tot ruim onder de 2, bij voorkeur 1,5 graden Celsius ten opzichte van pre-industriële niveaus. De Overeenkomst van Parijs slaagde waar andere internationale overeenkomsten faalden, onder andere door een systeem van vrijwillige emissiereductieverplichtingen aan te nemen. Deze Nationally Determined Contributions (NDC's) wijken af van de juridisch bindende verplichtingen van eerdere verdragen. De huidige NDC's beogen dat de wereld haar emissies rond de 3 graden boven het pre-industriële niveau houdt. De sleutel tot het Akkoord van Parijs is echter het "ratchet" mechanisme, dat oproept tot een herziening van de beloften elke vijf jaar, met de verwachting dat deze steeds ambitieuzer zullen zijn. De eerste wereldwijde inventarisatie vindt plaats in 2023. Dergelijke "name and shame"-benaderingen zijn in het verleden met succes gebruikt in de internationale politiek.

‍